4.03.2021
Sylwetka prelegenta: mgr inż. Krzysztof Dubiel
Absolwent kierunku Technologia Chemiczna w Zakładzie Związków Biologicznie Czynnych i Kosmetyków na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej. Obecnie jest kierownikiem Działu Chemii Medycznej, który wchodzi w skład Centrum Badawczo-Rozwojowego firmy Celon Pharma S.A. Od 16 lat związany jest z firmą Celon Pharma S.A.. Od 2005 roku pracował na stanowisku chemik syntetyk, później w roku 2007 objął funkcje kierownika Chemii Medycznej. Od ponad 10 lat kieruje Działem Chemii Medycznej i uczestniczy we wszystkich projektach badawczo-rozwojowych firmy. Posiada ponad 15-letnie doświadczenie w samodzielnej pracy w laboratorium chemicznym, zwłaszcza w planowaniu i prowadzeniu syntez małych związków o potencjalnym działaniu biologicznym. Przez ostatnie lata zaangażowany w nadzorowanie projektów spółki, głównie realizacji prac związanych z rozwojem innowacyjnych związków małocząsteczkowych wykorzystywanych w terapii przeciwnowotworowej: projekt CELONKO, schizofrenii – projekt NoteSzHD, cukrzycy – projekt GATE, czy projektów chorób zapalnych tj. toczeń czy reumatoidalne zapalanie stawów – projekt JAKSON, czy astma i POChP – projekt PIKCEL.
Streszczenie wykładu: Zróżnicowana strategia rozwoju inhibitorów kinaz – komercyjne biblioteki vs hybrydyzacja fragmentów
Rodzina FGFR charakteryzuje się czterema receptorami (FGFR 1-4), wiążącymi 18 ligandów zwanych czynnikami wzrostu fibroblastów (FGF). Nieprawidłowa aktywacja FGF i jego receptora FGFR jest powiązana z szerokim spektrum ludzkich nowotworów. Nowe podejście w projektowaniu aktywnych cząsteczek z wykorzystaniem koncepcji hybrydyzacji fragmentów doprowadziło nas do nowej serii pochodnych pirazolobenzimidazolu. Wśród otrzymanych aktywnych związków w bibliotece wybrano najlepszy związek CPL304110, który zidentyfikowano jako selektywny i silny inhibitor FGFR2 z (IC50 = 1,43 nM). Ze względu na niską toksyczność i lepszą aktywność przeciwnowotworową in vivo, związek CPL304110 jest obecnie oceniany w badaniu klinicznym I fazy w leczeniu raka pęcherza, żołądka i płaskonabłonkowego raka płuc.
W trakcie wykładu postaram się opowiedzieć, na czym polegała strategia wyboru właściwych fragmentów, które stanowiły rusztowanie do dla dalszych modyfikacji. Jak zaprojektowano syntezę wybranego kandydata klinicznego oraz jakie problemy pojawiły się podczas optymalizacji procesu wytwarzania.